GRH "Sojusz"

Sanchez

[link widoczny dla zalogowanych]

o najbardziej dramatycznych wydarzeń w województwie toruńskim w okresie stanu wojennego doszło w dniach 1 i 3 maja 1982 r. w Toruniu. Z inspiracji konspiracyjnej struktury kierowniczej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego (NSZZ) „Solidarność” powstałej po 13 grudnia 1981 r. – Tymczasowego Prezydium Zarządu Regionu (TPZR) – odbyły się wówczas alternatywne obchody rocznic.

W kwietniu 1982 r. łamach lokalnych pism podziemnych oraz poprzez akcję ulotową TPZR wezwało mieszkańców Torunia, aby w nadchodzące Święto Pracy – zamiast uczestniczyć w oficjalnym pochodzie – odbyli manifestacyjny spacer po Bulwarze Filadelfijskim nad brzegiem Wisły. Podobnego rodzaju apel wystosowali internowani działacze Regionu Toruńskiego NSZZ „Solidarność”, przebywający w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku. Miał to być wyraz zbiorowego nieposłuszeństwa obywatelskiego. Odezwa spotkała się dużym oddźwiękiem. W spacerze, który przybrał formę kontrpochodu, według danych strony „solidarnościowej”, uczestniczyło 10 tys. osób, w raporcie milicyjnym podano natomiast liczbę 3 tys. W tłumie pojawiły się rozrzucone ulotki, znaczki „Solidarności”, okrzyki antyreżimowe – co niewątpliwie rozdrażniło milicjantów i esbeków manifestacyjnie krążących wokół spacerowiczów i dało pretekst do późniejszej interwencji. Jednak ta część manifestacji przebiegała w miarę spokojnie i wielu mieszkańców zdążyło się rozejść do domów. Tłum zaczął wykonywać kategoryczne wezwania płynące z megafonów milicyjnych.

zęść najodważniejszych manifestantów w liczbie ok. 2 tys. udała się na Rynek Staromiejski, aby złożyć kwiaty pod pomnikiem Mikołaja Kopernika. Ta część manifestacji była bardziej wyrazista politycznie. Wznoszono prosolidarnościowe okrzyki i udekorowano pomnik znaczkami „Solidarności”. To spowodowało interwencję zgromadzonych w rezerwie oddziałów ZOMO, które o godz. 12.30 ruszyły szturmem na mieszkańców. Bicie odbywało się w uliczkach Starego Miasta i na Rynku Staromiejskim. W szczególnie brutalny sposób potraktowane zostały osoby zgromadzone przy ratuszu i na wieży ratuszowej. Zatrzymanych – często przypadkowych przechodniów – odprowadzano do milicyjnych radiowozów. Wskutek tych wydarzeń w kolejnych dniach atmosfera w mieście była bardzo napięta, zwłaszcza w perspektywie nadchodzącego kolejnego święta narodowego.

W oświadczeniach umieszczonych przez TPZR pod koniec kwietnia 1982 r. w podziemnych pismach zachęcano mieszkańców, aby wzięli udział 3 maja 1982 r. w wieczornych mszach. Na ten dzień zresztą zaplanowano uroczystość oficjalną. Na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika (UMK) o godz. 18.00 odbyło się spotkanie połączone z wykładem na temat Konstytucji 3 Maja. Wieczorem torunianie masowo uczestniczyli w rocznicowych mszach. Największą frekwencją cieszyły się nabożeństwa w kościele św. Ducha oraz Najświętszej Marii Panny na Starym Mieście, gdyż brało w nich udział wielu działaczy podziemnej „Solidarności”. Okolica była obstawiona przez oddziały milicyjne, ustawione na Rynku w szyku bojowym i pełnym rynsztunku.

zomol

O ile dobrze kojarzę jednemu z Dowódców ZOMO, który w czasie akcji złamał nogę, w szpitalu założono gips na którym ktoś z personelu szpitalnego umieścił jakieś solidarnościowe hasło, znaczek, coś takiego - w każdym razie nie dało sie go podobno zakryć ani zamazać

laba123

Kurde a ja czytałem ten artykuł, ale mój zakuty łeb zapomniał wstawić info na forum.

Sanchez

Oj Hubert Oj Hubert masz minusa Smile